شاه تا رخ بنمود در دل مهتاب نشست
شب شاعر شد و آن تلخی ایام شکست
عطر صد خاطره بر پیرهن مهتاب نشست
سردی باغ خزان خورده ی رویا شکست ...
پونه شاهی
5_آبان _94