اگر به خانه ی من می آیی یک کتاب بیاور تا با آن روشن کنم شبهای تاریک افکارم را... "پونه شاهی"
اگر به خانه ی من می آیی یک کتاب بیاور تا با آن روشن کنم شبهای تاریک افکارم را... "پونه شاهی"

Photo by:Pooneh.Shahi
زندگی
سخت نگرفتن لحظه هاست
دور از هیاهوی دنیا
دل سپردن در سکوت
به حرفهای خداست...
3 دیماه 95
"پونه شاهی"
pooneh
شنبه 11 دی 1395 ساعت 10:19
درخت سایه اش را بی دریغ به تو می بخشد
و خورشید گرمایش را
و گل شمیم خوشش را..
باران طراوتش را
و آسمان برکتش را
و رود قطره قطره آبش را
و پرنده نوای دل انگیزش را....
و همه و همه بخشیدن را از خدایی آموخته اند که آنها را زیبا آفریده...
من از تبار رفتنم
رفتن از سیاهی ها
رفتن و رسیدن به سپیدی ها...
درود بر تو دوست خوبم
درود بر ابجی گلم
زندگی یعنی که عاشق زیستن
در فراسوی علائق زیستن
زندگی یعنی صدای پای یار
لحظه ی دیدار وگاهِ انتظار
گفتگو با آن حبیبِ لایموت
بهترین دلگویه باشد درسکوت
زندگی باشد صفا اندر سرشت
تا شوددر منظرت هر جا بهشت
.....
موفق باشید
درود و سلام بر استاد جناب محزونی
سپاس از سروده ی زیباتون
قلمتون مانا تنتون سالم و موفق باشید
درود
سلام و درود
سلام استاد...
هیس...
آره درست میگی
خوب که گوش فرابدیم
حرفهای او رو میشنویم...
سلام بر شما استادگرامی
ممنون که اومدید خوندید و نظر دادید