من پریشانتر از قاصدکم در دل باد

من پریشانتر از قاصدکم در دل باد

اگر به خانه ی من می آیی یک کتاب بیاور تا با آن روشن کنم شبهای تاریک افکارم را... "پونه شاهی"
من پریشانتر از قاصدکم در دل باد

من پریشانتر از قاصدکم در دل باد

اگر به خانه ی من می آیی یک کتاب بیاور تا با آن روشن کنم شبهای تاریک افکارم را... "پونه شاهی"

"تن تنهایی"


ای  تن تنهایی من سوخته

چشم به راه دل شیدایی او دوخته

شعر شو و ضربه بزن با کلام     

ضربه ی کاری تو بزن دربیان

شعر تر انگیز و بزن  ضربه ای

واژه بر انگیز و بزن حربه ای

شعر شو و بیت به بیت

 ضربه زن  

بیت و غزل را بُسرای

  حربه  زن

ای تن تنهایی من سوخته

چشم نگاه ام به  تو چشم  دوخته

ماتم تنهایی ما لقلقه   

این غم تنهایی ما ملعبه

تا تو بیایی ؛ بگیرم سری

تلخی  غم را

 بگیر سرسری

ای تن تنهایی من سوخته

چشم جهان از غم تنهایی تو سوخته

سوختن و سوختن و سوختن

شهری ا ز این سوخته ها ساختن

 طعنه زند برتن رسوای غم

 این   سوختن

چون ز تو افسونگری از

سوخته ها خاستن  ...


"پونه شاهی "


16__آذر __93

نظرات 11 + ارسال نظر
مجیدوفا سه‌شنبه 1 دی 1394 ساعت 18:55 http://vafadarfaz.blogfa.com

سلام همشهری خوبم پونه

ممنون از اینکه گوش به حرفم کردی عکس رو عوض کردی
ولی این عکس هم که بی سره

یاد داعش می افتم
بابا عکس بذار که هوش و حواس از کله مون بپره

ثواب داره

شعرت هم مثل همیشه زیبا و با احساس
ولی شرمنده که من تخصصی در شعر ندارم


راستی تا یادم نرفته بگم
عکس پایینی بدآموزی داره
این بانوان آویزون به این تاب بدون شلوار و پوشش اسلامی از نمای زیر همه جاشون پیداست
جهت اطلاع

خدا انشالله هدایتتون کنه از نوع صادقانه اش فقط یه مرد ایرانی می تونه اینقد نکته بین باشه

مهربانو سه‌شنبه 1 دی 1394 ساعت 17:36

ابریشم ام را که می تنیدم دور ِ خودم 

کرمی بودم ، جویای خود

هراسم نبود از تنهایی ِ درون ِ پیله

سپیدی اش - هیچ - چشمانم را نمی درید 

زُخم ِ بویش را به جان کشیدم

به امّید ِ پروانگی

بال زدن در هوای آنسوتر ها 

ناب دیدن ِ هر آنچه کور 

شنیدن ِ صد ناشنیده .. صدها هزاران ناشنیده ها را باز شنیدن

عمیق شدن به اندیشه 

به مِهر 

حالا که از پیله ام سر برون آوردم 

حالا که ضخامت ِ ناگسستنی ِ پیله ام را دندان گُسَلیدَم 

حالا که تن می فِشُرَم به تِرِکاندن ِ این حجم ِ نامعلوم

اژدهاکی ام آتش بَر 

مردَکی مار بر دوش 

افسار گسیخته ای بی جولانگاه 

آه !

مرا با من چه بر سر آمده ؟

هان ؟

مرا کجای آن پیله ی دلخوشکُنَک گُم کرده ام ؟

نمی شناسم ام 

نمی شناسم ام 

دنیا جای قشنگی نیست وقتی جایی برای نفس کشیدن نیست.... دورها بانو

خسرو سه‌شنبه 1 دی 1394 ساعت 15:07

. گرامی بانوی شاعر . . سلام . با تشکر از شما که
. با مطالعه و تحقیق بسیار در مورد یلدا و متیرا و مینو
. ما را سر افراز کردید .
. من چون شما . . شاید گرفتاری من بیشتر از شما
. باور کنید وقت نفس کشیدن فقط مانده . . همین .
. می خواهم داستان های شما را بخوانم .
. دعا کنید وقت داشته باشم

سلام و درود
سپاس فراوان عجله ای نیست هر وقت بیکار بودید و حس کردید هیچ کاری ندارید می تونید بخونید بزودی بخش ترجمع اشعار رو هم فعال خواهم کرد ...
حرفِ ما بسیار، وقتِ ما اندک، آسمان هم که بارانی‌ست ... حضرت سید علی صالحی عزیز دل

مهربانو دوشنبه 30 آذر 1394 ساعت 15:52

هرگز
برای کسی که آزارتان داده
اشک نریزید
فقط لبخند بزنید و بگویید
ممنون از اینکه
فرصت یافتن انسان بهتری را به
من دادی...

آنچه خداوند می دهد پایانی ندارد...
و آنچه آدمی می دهد دوامی ندارد...
زندگیتان پر از داده های خداوند مهربان...
یلدایت مبارک

تقدیم به مهربانو یلدایتان پر مهر

شعری از امید یاشار شاعر ترک
Yalnız Kadın
Kim bilir yalnızlığı kadınlar kadar
Karlı dağların en yüksek tepeleri mi
Terkedilmiş şehirlerin caddeleri mi
Gökyüzünün yıldızsız geceleri mi

Kadınlar bir ömür boyunca yalnız
Ta dünya kurulduğundan beri
Yalnızlık ışığını yakar her gece
Sonsuz karanlığımızda elleri

Nasıl yağmur yağarsa yalnızlığına şehrin
Öyle mahzun ve yalnız kadınlar tanıdım
Denizler ortasında geniş ve derin

Bir dünyü gördüm kadınların gözlerinde kapkara
Yalnızlık ne imiş anladım
Acıdım kadınlara.
زن تنها

چه کسی می فهمد تنهایی را به اندازه ی زنان ؟
بلندترین قله های کوه ها ی برفی ؟
خیابان های شهر های متروکه ؟
آسمان بی ستاره ی شبها ؟
زنان به قدمت عمر شان تنهایند
از همان آغاز دنیا تنهایند
هر شب می سوزانند نور تنهایی شان را
برای بخشیدن روشنایی به تاریکی ابدی دستان ما
همانگونه که باران می بارد ؛ می بارند بر تنهایی شهر
زنان محزون و تنهایی را می شناسم
به وسعت تنهایی عمیق ترین جای دریا
در چشمان این زنان
دنیایی دیدم با درهای سیاه بسته شده
آن زمان فهمیدم تنهایی چیست
و رنج کشیدم برای این زنان...
11دیماه 1393__ ترجمه پونه شاهی

خسرو دوشنبه 30 آذر 1394 ساعت 00:00

. درود . . عاقا مجید به عکس مردم چیکار داری ؟؟!! .
. شیطان میگه من هم عسک خاله هامو بذارم !!!
. گیرم یلدا هم بیاید . . شبی هم به درازا بکشد .
. برفی هم ببارد . . سفره ای هم چیده شود . اناری هم باشد . . و دیوان حافظی هم . . .
. چه یلدایی ؟ . . چه برفی ؟ . . چه فالی ؟ . . بی تو
. اینجا همه شب یلداست . . همه شب سرد . .
. همه شب فال مرا می گیرد . . یاد آشفته تو .

درود بر شما

مجیدوفا یکشنبه 29 آذر 1394 ساعت 18:41 http://vafadarfaz.blogfa.com/

سلام پونه
چطوری همشهری
نیستی
روز جمعه است گفتیم یاد اموات کنیم

بعد از سالی یه عکس گذاشتی اونم وحشتناک سیاه و سفید بداخلاق بدون رژ لب موهای پریشان وووو

بابا عوضش کن امشب کابوس می بینم

سلام جناب وفا دار
شکر خدا هنوز زنده ام
خیلی هم عالی خوب ما همونایی هستیم که بهمون میگن مرده ی متحرک بایدم جزواموات بحساب بیارید
قبول دارم عکس غمگینیه میرم برش می دارم

مهربانو یکشنبه 29 آذر 1394 ساعت 17:49

ز سرگذشت چمن دل به درد می آید

ببند پنجره را باد سرد می آید

دریغ باغ گل سرخ من که در غم او

همه زمین و زمان زار و زرد می آید

نمی رود ز دل من صفای صورت عشق

و گر بر آینه باران گرد می آید

به شاهراه طلب نیست بیم گمراهی

که راه با قدم رهنورد می آید

تو مرد باش و میندیش از گرانی دد

همیشه درد به سروقت مرد می آید

دگر به سوز دل عاشقان که خواهد خواند

دلم ز ناله ی بلبل به درد می آید

درود بر شما بانو درود درود درود

مهربانو یکشنبه 29 آذر 1394 ساعت 16:59

صائب دو چیز می شکند قدر شعر را

تحسینِ ناشناس و سکوت سخن شناس

صائب_تبریزی

سپاس و درود بانوی مهربانیها

خسرو یکشنبه 29 آذر 1394 ساعت 16:20

. درود . بانوی شاعر و نویسنده خوش ذوق. . نظر
. من کو ؟؟!! . . . شما را بخدا . . مرا دست انداختید !
. یعنی چه ؟؟ . . چقدر باید بنویسم . . و گم شود !!!
. آمدی خوان هشتم . . البته بعد از یک ماه !!!!
. اشغانه ننوشتی . که هیچ . . کلی هم دعوا کردی !!
. ولی من جلوی همه ی . . دوستان . . اشغانه
. نوشتم . . بیا بخوان
. راستی چرا نظرهای من گم می شود ؟؟؟؟؟ .

درود بر شما
من نطرهای شما رو بی کم وکاست تایید کردم
موفق باشید وپیروز همیشه و در همه حال گرامی

رویــــROYAـا شنبه 28 آذر 1394 ساعت 23:59 http://mynicedream.mihanblog.com

به وبلاگم تشریف بیاورید گاهی

من از خود متاعی ندارم ولی دوستان لطف میکنند گاهی لطفشان شامل حالم است و پست هایی با تاثیر انها میگذارم ......

دعوتتان میکنم به وبلاگ جناب محزونی که مدیریتش با بنده حقیر است
http://mypoems.mihanblog.com/

درود بانورویای عزیز
همینکه با یاد کردنتون آرامش بخش جمع دوستان هستید خودش بزرگترین متاعه
چشم سعی میکنم بیام ...باور کنید خیلی گرفتارم 6:30 صبح میرم سرکار که هوا تاریکهو 5 بعذ ازظهر میرسم خونه که باز هم هوا تاریکه تو خونه هم وظایفی هست هر چند کم ولی وقت گیر و همینقدر فرصت میکنمکه یه سری به وب خودم بزنم و بس ...با همه ی اینها چشم چشم ...درود بر شما و مهر بی پایانتون درو درود درودقلب:

رویــــROYAـا شنبه 28 آذر 1394 ساعت 23:21 http://mynicedream.mihanblog.com

سلام شبتان بخیر
کامنتتان را در وبلاگ دوست مشترکمان جناب خسرو خواند م
فوق العاد ه لذت بردم انقدر کامل و رسا نکات را با شماره بر شماردید که هیچ چیزی را جا نیانداختید
میدان مثل من بر این باورید گاهی بعضی صبوری ها از ضعف نیست ...از نوعی پختگی ایامه ..البته پختگی به سن وسال نیست
گاهی نوعی بلوغ فکری را در فردی میشود دید که انسا نرا به تعجب وا میداره .....بارها خود بنده تجربه کرد ه ام ..... کاش همیشه با طمانینه و فکر بدور از جنجال وشلوغ کردن در کمال ارامش به تجزیه تحلیل بپر دازیم ....و سعی در وصل کردن ویا فصل کردن مسالمت امیز بدور از تنش باشیم ....
من معتقدم این جریانات خیلی شلوغ کاری بوده وخیلی نیازی به این بر نامه ها نبود و حل میشد

سلام و درود بانو رویای عزیز
ممنونم قاعدتا" اینها بعد از سالها تجربه کسب شده
من همدر جوانی همین طور بودم همین مسیر رو می رفتموهمین شلوغ بازیها روداشتم
ولی با تجربیات تلخفهمیدم باید از کنار خیلی چیزها بی سر و صدا گذشت و مبارزه خاموش رو پیش رو گرفت تز من اینه زورم اگه به طرفم نمیرسه به خودم که می رسه ...
سپاس و درود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد